وبلاگ سبزینه | طرز تهیه انواع غذاهای ایرانی و خارجی
» طرز تهیه خورش سنتی ریواس
ساقه ریواس در سوپ‌های شیرین، مرباها، سس‌ها، شیرینی‌ها، تارت و برخی غذاهای دیگر نیز رایج است. در ایران با ریشه این گیاه خورشتی ترش و خوشمزه با همین نام یعنی خورش ریواس طبخ می کنند. در بریتانیا و آمریکای شمالی، پای ریواس یک دسر سنتی است. به عنوان یک خورش فصلی شناخته می شود. خورش ریواس دستور پخت های متنوعی دارد و در برخی شهرها با مواد متنوعی مثل رب انار و لپه طبخ می شود.
ریواس خواص بسیار زیادی از جمله جوان سازی پوست، مبارزه با انواع عفونت ها، پیشگیری از برخی سرطان ها و سم زدایی بدن دارد.یواس را می‌توان به روش‌های مختلف مصرف کرد. استفاده از ریواس در مرباها و دسرها، که سرشار از شکر هستند، رایج است. حتی می‌توان آن را با شکر کم یا بدون شکر نیز پخت.
مطلب مرتبط
طرز تهیه چیز کیک پنیری بدون گلوتنمواد لازم : برای 4 نفر
300 گرم گوشت خرد شده
500 گرم ریواس برش خرده
750 گرم جعفری
250 گرم نعناع
3 عدد پیاز نگینی خرد شده
نمک، زردچوبه، فلفل و روغن به مقدار لازم
طرز تهیه:
ابتدا کمی روغن در تابه بریزید و وقتی داغ شد، پیاز را نگینی خرد کنید و داخل تابه بریزید. پس از آنکه پیاز خوب تفت خورد زردچوبه و فلفل را داخل تابه بریزید و تفت دهید.
گوشت را به قطعات متوسط خرد کرده و به پیاز اضافه کنید. 20 دقیقه صبر کنید تا رنگ گوشت تغییر کند و طعم ادویه‌جات را بگیرد.
کم‌کم پیازها آب می‌شوند و گوشت طعم می‌گیرد و بوی چربی نخواهد داشت.حالا کمی آب به ظرف اضافه کنید و صبر کنید تا گوشت حسابی پخته شود.
ریواس‌ها را پوست گرفته و به تکه‌های 3-4 سانتی خرد کنید و در تابه ای جداگانه تفت دهید.نعناع و جعفری ساطوری‌شده را نیز جداگانه تفت دهید.
هنگام پخت کامل گوشت، سبزیجات سرخ‌شده را همراه با نمک به خورش اضافه کنید.ریواس را باید در 15 دقیقه آخر پخت گوشت اضافه کرد وگرنه وا می‌رود و شکل خود را از دست می‌دهد. ریواس به اندازه کافی ترشی دارد، افزودن چاشنی آبغوره یا آبلیمو لازم نیست، با این حال اگر خورشت ترش‌مزه دوست دارید کمی چاشنی هم به سلیقه خود اضافه کنید.
درباره ریواس
ساقه‌های ریواس به رنگ‌های قرمز، صورتی و سبز روشن است و بافتی شبیه ساقه کرفس دارد. این گیاه، برای رشد، به هوای سرد زمستان نیاز دارد. درنتیجه، معمولا در کوهستان‌ها و نقاطی با دمای پایین، مانند شمال شرق آسیا، کشت می‌شود.ریواس سرشار از مواد مغذی ضروری است و کالری اندک دارد. ریواس منبع خوبی از ویتامین K1 است.ریواس که به نام های (ریواچ، رواش، چوکری و اوشگون) هم شناخته می شود از سبزیجات بومی آسیاست و از هزاران سال پیش در طب سنتی چین مورد استفاده قرار گرفته است.
ریواس در فصل بهار برداشت می شود، ساقه های آن به رنگ صورتی روشن، قرمز، سبز و رنگ های ترکیبی هستند و مزه ای ترش دارند. مزه ی ترش ریواس به دلیل مقادیر بالای اگزالیک اسید و مالیک اسید موجود در آن می باشد.
تنها ساقه ها و گل های این گیاه خوراکی هستند و برگ های آن به دلیل مقادیر بالای اگزالیک اسیدی که دارند به شدت سمی می باشند.
ریواس به دلیل مقادیر بالای ویتامین ها و مواد معدنی که دارد به تقویت استخوان ها کمک کرده و خطر ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می دهد، باعث سلامت دستگاه گوارش شده و برای درمان کلسترول خون بالا مفید می است.
طبیعت ریواس در طب سنتی سرد می باشد. ریواس سرشار از آنتی اکسیدان ها، فلاونوئید ها، ویتامین A، ویتامین C، ویتامین K، پتاسیم، منیزیم، منگنز و کلسیم است.
ریواس یکی از انواع سبزیجات بسیار پر خاصیت است که در آمریکا به عنوان میوه شناخته می شود. در سال 1947 در آمریکا به منظور کاهش تعرفه های مالیاتی گمرک برای واردات سبزیجات، ریواس را به عنوان میوه طبقه بندی کردند.
ریواس هایی را انتخاب کنید که ساقه های آن ترد، صاف، شفاف و کوچک تر هستند چون جوان تر و خوشمزه ترند.
ساقه ریواس که در طبیعت رشد کرده بسیار ترش است به همین دلیل آن را به صورت خام و پخته برای تهیه انواع کیک، شربت، ترشی، مربا، کمپوت، آبمیوه، خورش ریواس، ریواس پلو و دمنوش ریواس به کار می برند.
نوشیدن شربت ریواس برای درمان کم خونی و بی اشتهایی مناسب است. بهتر است ریواس تازه مصرف شود چراکه پس از گذشت یک سال به تدریج اثر دارویی آن کم می‌شود.
مصرف آب ریواس همراه با آب هویج، کرفس، خیار و سیب بسیار مفید است و می‌توان یک سوم آب ریواس و دو سوم آب بقیه مواد را هر روز میل کرد. ریواس همچنین اشتهاآور و برای درمان یبوست مفید است و همچنین این گیاه سرشار از عناصر معدنی و انواع ویتامین‌ها است و می‌تواند به هضم غذا کمک می‌کند.
باید غذاهای سرشار از ویتامین C، مانند ریواس، را به مقدار فراوان مصرف کنید. ویتامین C آنتی‌اکسیدانی است که از بدن‌تان در برابر بیماری‌های کوچک و بزرگ محافظت می‌کند. عفونت‌های باکتریایی و رشد سلول‌های سرطانی ازجمله مشکلات ناشی از کمبود آنتی‌اکسیدان‌ها است.
یکی دیگر از آنتی‌اکسیدان‌های مهم موجود در ریواس آنتوسیانین است. آنتوسیانین‌ها مسئول رنگ قرمز ریواس و بخش عمده‌ای از خواص آن هستند. همچنین، ریواس سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های دیگری به نام پروآنتوسیانیدین است. این آنتی‌اکسیدان‌ها در محافظت از بدن در برابر بیماری‌ها مؤثرند.
